หมู่โจรรับศีล ๕ ผลแห่งบุญ : บุญจากการระลึกถึงศีล ตายแล้วไปเกิดในสวรรค์

ครั้งอดีตกาล สมัยพระศาสนาของพระพุทธเจ้ากัสสปะมีโจรหมู่ใหญ่ราว ๕๐๐ คน ทำการปล้นชิงทรัพย์และประกอบโจรกรรมประชาชนอย่างกว้างขวางในรูปแบบต่างๆ ทางการจึงร่วมมือกับประชาชนปิดล้อมปาที่พวกโจรซ่องสุมกันอยู่ หมู่โจรพยายามย้ายที่หลบซ่อนตัวภายในพื้นป่านั้น

เมื่อทางการกระชับพื้นที่ปิดล้อมใกล้เข้ามา พวกโจรพบกับภิกษุรูปหนึ่งนั่งอยู่ภายในกุฏิมุงด้วยใบไม้ภายในป่านั้น หัวหน้าโจรเห็นว่า ไม่มีที่รกชัฏหรือที่ใด ๆ จะหลบซ่อนตัวได้อีกแล้ว จึงพากลุ่มโจรเข้าไปหาภิกษุรูปนั้น ไหว้แล้วเรียนว่า "พวกข้าพเจ้าเป็นโจร ทำโจรกรรมเลี้ยงชีพ ขณะนี้ทางการและชาวบ้านกำลังปิดล้อมรุกคืบเข้ามา พวกเราจะต้องถูกฆ่าตายหมดแน่ ๆ ขอให้ท่านเป็นที่พึ่งของพวกเราด้วยเถิดขอรับพระคุณเจ้า"

พระเถระกล่าวตอบว่า "ที่พึ่งอื่นของพวกท่านไม่มีแล้ว มีแต่ศีลเท่านั้นเป็นที่พึ่งได้พวกท่านจงสมาทานศีลเถิด" พวกโจรรับคำแล้วสมาทานศีล (๕) จบแล้วพระเถระให้โอวาทว่า "ท่านดำรงตนอยู่ในศีลแล้ว ถึงแม้ชีวิตของพวกท่านจะดับสิ้นไป ก็จงอย่าให้จิตคิดเบียดเบียนใคร ๆ เลย"

ในที่สุด เจ้าหน้าที่และชาวบ้านก็สามารถจับกุมตัวโจรและฆ่าโจรทั้งหมดตาย ขณะกำลังถูกเขาฆ่า โจรเหล่านั้นระลึกถึงศีล ควบคุมจิตไม่ให้เกิดความโกรธแค้น พวกเขาตายโดยศีลไม่ขาด เกิดในสวรรค์แล้ว (คัมภีร์ไม่ได้ระบุว่าสวรรค์ชั้นใด) หัวหน้าโจรได้เป็นหัวหน้าของเทพบุตรเหล่านั้น (อุ.อ.๒๘๑)